Þingvíðir – Salix viminalis ‘Þingvíðir’
All harðgerður stórvaxinn, hraðvaxta runni eða lítið tré. Hæð: 3 - 8 m. Greinar ólívugrænar. Sprotar rauðbrúnir. Blöð 10 - 15 sm og 2 - 3 sm á breidd og íbjúg. Silkihærð á neðra borði. Gulir haustlitir. Sólelskur. Reklar fremur smáir. Birtast snemma (feb. - mars). Þingvíðir þrífst í frjóum, rakaheldnum jarðvegi. Þingvíðir hentar stakstæður og í raðir og þyrpingar. Millibil 1 - 2 m. Þolir vel klippingu. Sagt er að um aldamótin 1900 hafi Tryggvi Gunnarsson (1835 - 1917) plantað þingvíði í garðinn við Alþingishúsið en Tryggvi bjó þann garð til og sinnti honum einkar vel á efri árum. Ekki er vitað hvaðan eða hvernig þingvíðirinn barst til landsins. Í páskahretinu 1963 dó mikið af þingvíði á sunnan og vestanverðu landinu en á þeim tíma var hann algengur í ræktun. Í dag finnast stöku runnar hér og þar í görðum og skógarreitum um mest allt land. Jóhann Pálsson grasafræðingur telur þennan körfuvíðiklón ættaðan frá norðanverðum Úralfjöllum eða N-Síberíu.
Þófasnepla – Hebe topiaria
Lágvaxinn (50 sm), þéttur, hálfkúlulaga dvergrunni. Laufið matt, smágert, gráleitt. Blómin hvít í sveip miðsumars. Sólelsk. Vind- og saltþolin en þolir ekki of mikið frost. Þrífst því best við sjávarsíðuna sunna- og vestanlands. Á það til að kala. Þófasnepla hentar í ker, potta, hleðslur og blönduð beð með lágvöxnum gróðri.
Þokkasýrena ‘Julia’ – Syringa x henryi ‘Julia’
Harðgerður, hávaxinn runni. Hæð 3 - 4 m. Blómin í stórum, keilulaga, klösum, fjólubleik í knúpp, bleik útsprungin. Blómstrar á miðju sumri. Ilmandi. Þokkasýrena 'Julia' þrífst í allri venjulegri garðmold. Blómgast mest í fullri sól en þolir vel hálfskugga. Hentar stakstæð, í blönduð beð, raðir og þyrpingar með allt að 1 m millibili. Finnskt yrki. Líkist fagursýrenu 'Elinor' í útliti en byrjar aðeins fyrr að blómgast eða seinni part júní.
Þorrarunni ‘Dawn’ – Viburnum x bodnantense ‘Dawn’
Sumargrænn, meðalhár runni (1,5 - 2,5 m). Ung lauf bronslituð. Þorrarunni blómgast að vetri til eða réttara sagt hann getur blómgast frá hausti og fram á vor. Blómin eru rauð í knúpp en bleik útsprungin mörg saman í sveip, ilmandi. Þolir vel hálfskugga. Þorrarunni er glæsilegur stakstæður en einnig fleiri saman í þyrpingu með um 1 m millibili. Þorrarunni virðist harðgerður á höfuðborgarsvæðinu og víðar. Fremur sjaldgæfur í ræktun enn sem komið er.
Þráðsýprus / Ertusýprus ‘Filifera’ – Chamaecyparis pisifera ‘Filifera’
Sígrænn hægvaxta breiðkeilulaga runni eða smátré. Hæð 1,5 m hérlendis. Getur hugsanlega orðið hærri með tímanum í skjólgóðum görðum. Barrið hreisturkennt og gulgrænt á lit. Greinarendar slútandi, þráðmjóir. Þráðsýprus hentar í skjólgóða garða í sæmilega frjóum, rakaheldnum, framræstum jarðvegi. Þolir vel hálfskugga. Hefur reynst ágætlega í pottum í skjóli. Tegundin er ættuð frá Japan.
Þyrnirós ‘Johannusmorsian’ – Rosa pimpinellifolia ‘Johannusmorsian’
Harðgerð fremur lágvaxin, þétt runnarós (1 m). Blómin ljóslillableik, hálffyllt, meðalstór og ilmandi. Blómgast í nokkrar vikur í júlí - ágúst. Svartar nýpur þroskast á haustin. Rauðgulir haustlitir. Mikið þyrnótt. Skríður eitthvað út með rótarskotum. Sólelsk. Nægjusöm. Hentar í blönduð beð, raðir, þyrpingar og villigarða. Millibil: 80 sm. Finnskt yrki. 'Johannusmorsian' merkir "jónsmessubrúður".
Þyrnirós ‘Katrín Viðar’ – R. pimpinellifolia ‘Katrín Viðar’
Fremur harðgerður, þéttur, frekar lágvaxinn runni (1,5 m). Laufið blágrænt fínlegt, stakfjaðrað. Blómin stór, einföld, hvít en ljósbleik í knúpp. Dökkbrúnar - svartar nýpur þroskast á haustin. Græn fram á haust. Rauðgulir haustlitir í október. Sólelsk. Skríður lítið sem ekkert út með rótarskotum. Aðallega notuð í þyrpingar, raðir eða í blönduð runnabeð.
Íslenskt úrval úr Grasagarði Reykjavíkur. Yrkið er tileinkað minningu hjónanna Jóns Sigurðssonar skólastjóra og Katrínar Viðar sem árið 1961 gáfu Reykjavíkurborg safn íslenskra jurta og varð sú gjöf upphafið af Grasagarðinum. Vinsæl hérlendis sérstaklega á opnum svæðum sveitarfélaganna.
Þyrnirós (Lóurós) ‘Lovísa’ – R. pimpinellifolia ‘Lovísa’
Sérlega harðgerður, þéttur, fremur lágvaxinn runni (yfirleitt ekki yfir 1,5 m). Laufið blágrænt, fínlegt, stakfjaðrað. Árssprotar rauðir, mikið þyrnóttir. Blómin meðalstór, hvít, einföld og ilmandi. Blómgast í nokkrar vikur miðsumars. Dökkbrúnar - svartar nýpur þroskast á haustin. Rauðgulir haustlitir. Sólelsk. Vind- og saltþolin. Skríður eitthvað út með rótarskotum. Lóurós er kjörin í raðir, þyrpingar, sumarhúsalandið og opin svæði. Ólafur S. Njálsson, Nátthaga valdi þessa rós úr 66 sáðplöntum sem hann fékk hjá Skógræktarfélagi Reykjavíkur, Fossvogi 1979. Rósina skírði hann í höfuðið á móður sinni Lovísu Margréti Marinósdóttur. Talsvert algeng hérlendis sérstaklega á opnum svæðum sveitarfélaga.