Rauðelri / Svartelri – Alnus glutinosa
All harðgert, einstofna eða margstofna meðalhátt tré. Hæð 6 - 10 m. Stundum runni. Laufið innydd. Frýs yfirleitt grænt á haustin. Hangandi karlreklar birtast fyrir laufgun á vorin. Kvenreklar þroskast að hausti. Minna á litla köngla. Sóelskt. Lifir í sambýli við niturbindandi bakteríur. Getur lifað í fremur rýrum og blautum jarðvegi. Nær þó bestum þroska í frjóum, rökum jarðvegi. Einnig nefnt rauðölur eða svartölur. Hitakærari samanborið við gráelri (Alnus incana). Getur verið fyrirtaks stakstætt garðtré. Skurðflöturinn verður fljótlega rauður sé rauðelrið höggvið niður.
Rauðgreni – Picea abies
Sígrænt, frekar hægvaxta, með tímanum hávaxið tré. Krónan frekar mjóslegin samanborið við sitkagreni (P. sitchensis). Smágreinar gjarnan drjúpandi. Nálar fremur stuttar og ekki eins stingandi og á sitkagreni. Nálar eru ferhyrndar í þversniðinu og fagurgrænar - gulgrænar á öllum hliðum. Skuggþolið. Þarf nokkuð gott skjól. Könglar aflangir, all stórir. Rauðir í fyrstu. Myndar yfirleitt ekki köngla fyrr en eftir nokkra áratugi.
Þarf sæmilega frjóan jarðveg. Vex mjög lítið og verður gult á litin í ófrjóu landi. Rauðgreni sómir sér vel stakstætt en einnig í þyrpingum fleiri saman. Þolir klippingu. Bil þarf að lágmarki að vera 3 m þegar fram í sækir. Má þó gróðursetja þéttar í upphafi og í görðum. Ekki algengt í görðum en víða í eldri skógræktar-reitum um land allt. Rauðgrenið sem við framleiðum er aðallega af fræi sem safnað hefur verið hérlendis þ.e.a.s. af íslenskum kvæmum. Rauðgreni er nýtt til timbur- og pappírsframleiðslu víða í heiminum. Prýðis jólatré. Heimkynni: Norður-, Mið- og A-Evrópa. Þallarætt (Pinaceae).
Reynir – Sorbus – fræplöntur af ‘Joseph Rock’
All harðgert lítið - meðalstórt tré. Lauf stakfjöðruð. Rauðir haustlitir í október. Hvítir blómsveipir í júní. Gul - rauðgul ber í klösum á haustin. Þolir hálfskugga. Reynir sómir sér vel stakstæður. Í röðum og þyrpingum hafið þá að minnsta kosti 2 m á milli plantna. Þar sem reynir 'Joseph Rock' er ekki fræekta er nokkur breytileiki á milli einstaklinga.
Reyniviður / Ilmreynir / Reynir – Sorbus aucuparia
Harðgert, íslenskt, lágvaxið - meðalhátt tré (5 - 12 m). Stundum runni. Ýmist ein- eða margstofna. Börkur sléttur. Brumin hærð. Laufið stakfjaðrað. Pör smáblaða 4 - 9 talsins. Smáblöðin eru lensulaga, tennt og hærð í fyrstu. Gulir - rauðir haustlitir í september og fram í október. Laufgast í maí. Blómin hvít, ilmandi í sveipum fyrri part sumars. Reyniberin sem þroskast að hausti eru rauð / rauðgul í stórum klösum. Berin þroskast í lok ágúst eða byrjun september. Þau eru yfirleitt étin upp af fuglum í október. Vex víða villtur í íslenskri náttúru. Mjög algengt og vinsælt garðtré. Fer vel stakstæður eða fleiri saman í röðum eða þyrpingum. Lágmarks-millibil á milli trjáa 3 m. Mjög breytileg tegund. Talsvert skuggþolinn sérstaklega í æsku. Reyniáta getur verið vandamál. Klippið og snyrtið reyni á sumrin til að forðast smit af reyniátu. Þrífst í öllum sæmileg frjóum, framræstum jarðvegi. Sáir sér víða út, sérstaklega í kjarr- og skóglendi, í hraunum og giljum. Vinsæl beitarplanta og hverfur yfirleitt þar sem er sauðfjárbeit. Sama á við um svæði þar sem eru kanínur. Forðist að gras vaxi upp að ungum plöntum. Heimkynni: Stór hluti Evrópu og þar með talið Ísland og N-Asía. Lang útbreiddasta reynitegundin í heiminum. Rósaætt (Rosaceae).
Risalífviður – Thuja plicata
Sígrænt, keilulaga, í meðallagi hraðvaxta tré. Óvíst er hversu hár risalífviður getur orðið hérlendis. Hefur þó náð afmarkað 12 m hæð við Jökullæk í Hallormsstaðaskógi. Barrið er hreisturkennt og ilmandi. Grænt að ofan en ljósara að neðanverðu. Ilmurinn minnir á ananas. Börkur rauðbrúnn. Þarf gott skjól í uppvextinum. Þolir talsverðan skugga. Könglarnir eru litlir og aflangir en ekki kringlóttir eins og á sýprus (Chamaecyparis spp. og Cupressus spp.). Risalífviður getur í heimkynnum sínum orðið mjög stórvaxinn og langlífur.
Risalífviður þrífst helst í skógarskjóli eða í grónum görðum í frjóum, rakaheldnum en framræstum jarðvegi. Barrið verður gjarnan brúnleitara á vetrum en grænkar svo aftur ef plantan er óskemmd. Skýlið alla vega fyrsta veturinn eftir gróðursetningu nema að skjólið sé þeim mun meira. Þolir vel klippingu og er m.a. notaður í klippt limgerði erlendis. Risalífviðirnir okkar eru afkomendur trjánna við Jökullæk. Þau tré eru af kvæminu, Kamloops, Bresku Kólumbíu, Kanada. Þykir gott timburtré en viður risalífviðar hefur náttúrulega fúavörn og er ilmandi. Heimkynni: Norðvestanverð N-Ameríka. Grátviðarætt (Cupressaceae).
Roðakirsi – Prunus pensylvanicum
All harðgert, lágvaxið, einstofna eða margstofna tré eða runni. Hæð 3 - 7 m hérlendis. Blómin hvít í sveip. Aldinið rautt, lítið steinaldin/kirsiber, ætt. Rauðgulir - rauðir haustlitir. Börkur fallega gulbrúnn. Roðakirsi þrífst best á sólríkum stað í frjóum, vel framræstum jarðvegi. Hentar stakstætt eða fleiri saman í þyrpingum með 2,5 millibili hið minnsta. Fremur sjaldgæft hérlendis.
Rósareynir – Sorbus rosea
All harðgerður hávaxinn runni eða lágvaxið tré (2,5 - 5 m). Blöðin stakfjöðruð, mött. Rauðgulir haustlitir. Fölbleik blóm í sveipum birtast fyrri part sumars. Fremur stór, bleik/rósrauð reyniber í klösum þroskast á haustin. Þolir hálfskugga. Rósareynir sómir sér vel stakur eða í bland með öðrum runnum. Fremur nýlegur í ræktun hérlendis. Minnir í útliti á kasmírreyni (S. cashmiriana). Heimkynni: Karmír í Pakistan.
Rúbínreynir – Sorbus bissetii
Stór runni eða lítið tré (3 - 5 m). Ýmist ein- eða margstofna. Brum dökkrauð. Blaðstilkar rauðleitir. Laufið allt að 20 sm á lengd, stakfjaðrað, dökkgrænt og gljáandi. Smáblaðapörin yfirleitt 11 - 15 talsins. Stundum allt niður í 9. Rauðir haustlitir í lok september og fram í október. Laufgast í maí. Blómin hvít, smá í sveip í júní. Berin vínrauð í ágúst en síðan bleik er líður að hausti. Virðist nokkuð harðgerður. Sérlega fallegt garðtré. Fremur nýlegur í ræktun hérlendis en lofar almennt góðu. Þrífst í allri sæmilega frjórri, framræstri garðmold. Hentar stakstæður, í raðir og þyrpingar. Varist að láta gras vaxa upp að stofni. Klippið og snyrtið að sumri til ef þörf krefur. Millibil alla vega 2 m. Rúbínreynir er kenndur við Dr. L. Bisset sem starfaði í Grasagarðinum í Edinborg, Skotlandi. Rúbínreynir er fræekta (apomictic). Í Bretlandi er hann stundum seldur undir yrkisheitinu 'Pearls'. Heimkynni: Kína (V-Sichuan).
Ryðelri / Ryðölur – Alnus rubra
Harðgert, sumargrænt, hraðvaxta, einstofna, meðalstórt - stórvaxið tré. Getur væntanlega náð allt að 20 m hæð á góðum stöðum hérlendis. Lágvaxnara og runnkendara við erfið skilyrði. Börkur grár með ljósum þverrákum. Gjarnan ber á uppblásnum trjákvoðu-bólum á berki. Íslenska heitið og fræðiheitið rubra vísa til þess að sé skorið í börkinn verður sárið áberandi ryðrautt.
Brum stilkuð. Laufblöðin eru egglaga - oddbaugótt, 7 - 15 sm á lengd, 4,5 - 7,5 sm á breidd, tvísagtennt með grunna sepa og ydd. Blaðjaðarinn verpist aðeins niður á við og er þetta helsta greiningareinkenni ryðelris frá öðrum tegundum elris. Lauf ljósari að neðan og stundum með ryðrauðum hárum á æðastrengjum. Ung lauf gjarnan rauðmenguð. Blaðstilkur allt að 2 sm langur. Haustlitur brúnn eða frýs grænt. Rauðleitir karlreklar, 10 - 15 sm langir, vaxa fram snemma vors (mars / apríl). Verða gulbrúnleitir þegar frjóhirslunar opnast. Kvenreklar eru nokkrir saman, brúnir, sporöskjulaga og 2 - 3 sm á lengd fullþroska. Minna á litla köngla. Fræið hefur tvo himnukennda vængi.
Ryðelri gerir litlar kröfur til jarðvegs. Þrífst best í rakaheldnum jarðvegi. Talið henta til gróðursetningar í vatnsrásir og þess háttar svæði sem eru aðeins tímabundið undir vatni. Vex eins og annað elri í sambýli við niturbindandi Frankia bakteríur. Rótarskot engin eða lítið áberandi. Ryðelri hentar stakstætt, í raðir / þyrpingar með að minnsta kosti 3 m millibili. Hentar einnig til skógræktar. Fremur nýlegt í ræktun en lofar mjög góðu. Hugsanlega hentugt sem götutré. Ryðölurinn okkar er allur vaxinn upp af fræi sem safnað hefur verið hérlendis.
Erlendis er timbrið nýtt í húsgögn, hljóðfæri og fleira. Viðurinn þykir sérlega góður til að reykja fisk og kjöt.
Heimkynni: Vesturströnd N-Ameríku allt frá Alaska suður til Kaliforníu. Bjarkarætt (Betulaceae).
Selja – Salix caprea
Harðgert, í meðallagi stórvaxið tré. Hæð : 7 - 12 m. Króna í meðallagi breið. Á margstofna trjám mjög breið með tímanum. All harðvaxta. Laufið grágrænt. Ljósgulir haustlitir. Sérbýl. Blómgast fyrir laufgun silfruðum reklum í apríl. Karlreklar bera fallega gula fræfla. Börkur grár gjarnan með áberandi tíglamynstri. Sólelsk. All vind- og saltþolin. Þrífst í allri venjulegri garðmold og öðru sæmilega frjóu landi. Sendir ekki út rótarskot. Sómir sér vel stakstæð. Millibil 3 m hið minnsta. Víða gróðursett í heimilisgörðum, almenningsgörðum, með vegum, við sumarhús, í útivistarskógum o.þ.h. Varpar ekki svo miklum skugga. Þarf þokkalega frjóan, rakaheldin jarðveg til að þrífast vel. Almennt heilbrigð og laus við asparglittu. Vörtur á laufi af völdum sagvespu (Euura bridgmanii) eru stundum áberandi sérstaklega á ungum trjám. Sáir sér sums staðar út þar sem aðstæður leyfa. Heimkynni: Evrasía.
Seljureynir – Sorbus aria / Aria edulis
All harðgert, lítið - meðalstórt tré. Laufið oddbaugótt, tennt og áberandi hvítsilfur-hært á neðra borði. Laufblöð með 10 - 14 pör æðastrengja. Blómin hvít í hálfsveip fyrri part sumars. Aldinin brún - rauð ber í klösum á haustin.
Hentar sem stakstætt skrauttré í grónum lóðum. Fremur sjaldgæfur hérlendis. Þrífst best í sæmilega frjóum, vel framræstum, kalkríkum jarðvegi. Heimkynni: Stór hluti Evrópu þó ekki Norðurlöndin né Eystrasaltslöndin, N-Afríka og Kákasus. Rósaætt (Rosaceae)